υπόφαντις

-άντιδος, ἡ, Α

βλ. ὑποφήτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑποφαίνω μέσω ενός αμάρτυρου αρσ. *ὑποφάντης (πρβλ. προ-φάντις)].